In de jaren 70 diversifieerde zijn werk. Hij trad op in de Cal Massey/Archie Shepp-musical Lady Day aan de Brooklyn Academy of Music. Hij werkte ook met Paul Bley, speelde in Carnegie Hall met Coleman en heeft opnames gemaakt met Joe Henderson, Larry Young en Arthur Blythe.
Ulmer wordt vaak vergeleken met Jimi Hendrix vanwege de compleet nieuwe stijlen die hij op de gitaar ontwikkelde. Ulmer trok uiteindelijk de aandacht van een breder publiek tijdens de new wave- en punkbewegingen.
Crying is gewoon een prachtige live opname van Ulmer waarbij de sfeer uit de speakers stroomt. Het is een uiterst dynamische opname, vooral de ritmesectie met de drums en basgitaar, die heel precies naar voren komen. Het is een schoolvoorbeeld van een live opname vol dynamiek en helderheid.