Harper Simon na Division Street
Z Division Street, Harper Simon zanurza się w nowe muzyczne terytorium i znacznie bardziej szorstkie rockowe brzmienie. Mieliśmy przyjemność porozmawiać z Harperem Simonem o jego nowym albumie:

„Moja nowa płyta jest bardzo w stylu 1974–1975 roku. Rock 'n' roll w stylu New York Stones z domieszką akustycznych kawałków folk-rockowych. Zawsze podobał mi się ten moment w historii, gdy moda na hipisów dobiegała końca, a koncepcja punku nie była jeszcze do końca ukształtowana. To trochę pogmatwany i nieco rozwiązły okres. Gdzieś tam jest ten czuły punkt”.

Division Street – zbawienie i mroczne drogi
Czego metaforą jest Division Street?

„Czasami możemy być w kluczowych momentach naszego życia i nie zdawać sobie z tego sprawy. Są chwile, kiedy nasze życie może potoczyć się w różnych kierunkach. Niektórzy ludzie znajdują zbawienie. Inni podążają dość mrocznymi drogami”.

Division Street z pewnością wygląda na odejście od tego co robił Harper Simon. Brzmienie jest bowiem zdecydowanie bardziej oparte na gitarach elektrycznych niż jego debiut w stylu alternatywnego country. Jak szuka i znajduje te nowe kierunki?

Prosty rock jest niesamowicie trudny
„Wpadam na pomysły grając na gitarze. W moim pokoju lub w łazience dla echa. Następnie pracuję nad tym z perkusistą. W tym przypadku z wielkim Petem Thomasem z Elvis Costello & The Attractions. Potem powoli układam teksty.

Moją misją było stworzenie takiej płyty rock'n'rollowej, której sam chciałbym posłuchać. Co brzmi dość prosto, ale w rzeczywistości jest niezwykle trudne” – mówi Harper Simon, dodając, że jego głównymi źródłami inspiracji są kobiety, natura, sztuka, architektura i filmy.

Winyl jest najlepszy
Jeśli chodzi o dźwięk oraz Hi-Fi, jak wolisz słuchać muzyki? Czym są dla Ciebie dobry dźwięk i dobre głośniki?

„Słucham dużo muzyki w samochodzie, ponieważ mieszkam w Los Angeles. Nie przepadam za dźwiękiem iPodów, ale i tak ich słucham. Winyl jest najlepszy. MP3 są najgorsze. Kiedy ludzie słuchają muzyki przez małe głośniki w swoich komputerach, doprowadza mnie to do szału”.

Na Division Street znajduje się utwór lo-fi folk/country zatytułowany Just Like St. Teresa. O czym jest ta piosenka?

„Jest o różnych siłach ciągnących cię w różnych kierunkach. Sztuka, kreatywność, relacje. Duchowość i autodestrukcyjne impulsy” – wyjaśnia Harper, co samo w sobie wydaje się paradoksem – piękna melodia kontrastuje z przemyślanym, melancholijnym tekstem.

Pożegnanie z Sunset Boulevard
Harper planuje obecnie trasę koncertową w 2013 roku z płytą Division Street, która została nagrana z niewielką grupą gościnnie występujących muzyków, w tym z udziałem Pete’a Thomasa z Elvis Costello & The Attractions na perkusji, Nikolaia Fraiture’a z The Strokes na basie, a także Nate’a Walcotta z Bright Eyes i Mikaela Jorgensena z Wilco.

Harper Simon kończy wywiad, patrząc na Sunset Boulevard w Los Angeles, z nadzieją, że będzie mógł pojechać do Skandynawii i zagrać tam swoją muzykę. „Architektura nie może się jednak równać z Kopenhagą” – podsumowuje cicho.

Dowiedz się więcej o Harperze Simonie na Facebooku i www.harpersimon.com.

– Rune H. Jensen, rhj@dali.dk